Ukryte zyski w estońskim CIT – co to właściwie jest?Często wspominamy o estońskim CIT i ukrytych zyskach, ale czym tak naprawdę są te tajemnicze “ukryte zyski”? Wyjaśniamy na przykładzie samochodów firmowych używanych prywatnie. 
Ukryte zyski to wszelkie świadczenia (pieniężne, niepieniężne, odpłatne lub nieodpłatne), które są wykonywane w związku z prawem do udziału w zysku, ale nie stanowią formalnie podzielonego zysku. Mówiąc prościej – to korzyści, które wspólnik lub podmiot powiązany ze spółką otrzymuje “tylnymi drzwiami”, zamiast poprzez oficjalną wypłatę dywidendy.
Przykład? Samochód firmowy używany do celów prywatnych!
Gdy spółka na estońskim CIT udostępnia wspólnikowi auto do celów prywatnych, połowa związanych z tym kosztów (wyrażona jako kwota brutto) stanowi właśnie ukryty zysk. Jeśli firma nie prowadzi szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu, automatycznie uznaje się, że samochód jest używany również prywatnie.
Co to oznacza w praktyce? 50% kosztów eksploatacyjnych i odpisów amortyzacyjnych kwalifikuje się jako ukryty zysk, który podlega opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 10% (dla małych podatników) lub 20% (dla pozostałych).
Warto pamiętać, że katalog ukrytych zysków jest otwarty – oprócz przykładów wprost wskazanych w ustawie, inne świadczenia również mogą zostać uznane za ukryte zyski, jeśli spełniają określone kryteria.
Estoński CIT to atrakcyjne rozwiązanie umożliwiające odroczenie opodatkowania zysków, ale wiąże się z szeregiem ograniczeń, które warto poznać. Tylko świadoma decyzja pozwoli w pełni wykorzystać możliwości tego systemu i uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podatkowych. 